Wraz z powstaniem i rozwojem Internetu pojawiają się nowe sposoby jego wykorzystania w różnych dziedzinach życia i biznesu. Taką nową formą, która w ostatnim czasie robi karierę jest "e-commerce". Dla jednych jest to przysłowiowa kopalnia złota, dla innych wielka wygoda w załatwianiu nawet skomplikowanych spraw biznesowych bez wstawania od biurka, czy wychodzenia z biura albo domu.

Możliwości upowszechnienie się "e-commerce" w Polsce są również ogromne, ale jak będzie naprawdę? Warto zaprezentować pewne zagadnienie związane z tym zjawiskiem.

"Electronic Commerce" to określenie, które można różnie pojmować i interpretować.

Wg Światowej Organizacji Handlu (WTO), "e-commerce" to produkcja, sprzedaż, reklama i dystrybucja produktów i usług przez sieci teleinformatyczne.

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów działalność w sferze "e-commerce" zalicza do kategorii "działalności gospodarczej" tak jak to rozumie Ustawa o działalności gospodarczej z 28 grudnia 1988 r. (z późniejszymi zmianami), ponieważ dla "e-commerce" właściwe jest użycie elektronicznych nośników informacji.

Najbardziej uniwersalnym wydaje się być określenie "e-commerce", jako dowolnej treści transakcję dotyczącą działalności gospodarczej, która jest realizowana przy wykorzystaniu mediów teleinformatycznych. W takim rozumieniu, pojęcie "Electronic Commerce" należy raczej tłumaczyć jako "elektroniczną gospodarkę", gdyż tłumaczenie "handel elektroniczny" jest daleko idącym ograniczeniem zakresu pojęcia w oryginale.

B2B (Business to Business)

Platformy B2B są znakomitym narzędziem marketingowym służącym aktywizacji wymiany gospodarczej za pomocą sieci Internet wśród podmiotów gospodarczych.

Serwis jest znakomitym miejscem służącym aktywnej wymianie handlowej dzięki możliwości natychmiastowego dotarcia do interesujących klienta ofert, a następnie dzięki umożliwieniu błyskawicznego kontaktu z kontrahentem.

B2B to skrót od angielskich słow. BUSINESS TO BUSINESS, używanych do określania transakcji pomiędzy firmami, w odróżnieniu od B2C (BUSINESS TO CUSTOMER), czyli rynku detalicznego. Praktycznie od samego początku istnienia wszelkiego rodzaju przedsiębiorstw pojawiały się firmy i ludzie starający się świadczyć im usługi mające na celu ułatwienie kontaktów, pomoc w prowadzeniu działalności, itp., jednakże dopiero rozwój Internetu nadaje nowa jakość terminowi B2B i uczynił go nazwa prężnej branży, która ma wiele do zaoferowania zarówno małym jak i dużym organizacjom, a w przyszłości może okazać się nieodzowna częścią prawie każdej działalności gospodarczej.

Ogólnie rzecz biorąc, B2B to wykorzystanie środków elektronicznych do zawierania transakcji pomiędzy przedsiębiorstwami. Jednakże ta krótka i bardzo uproszczona definicja może nas łatwo wprowadzić w błąd. Przecież mamy w firmie pocztę elektroniczna, mamy swoja stronę w Internecie, kontaktujemy się czasem ze swoimi kontrahentami poprzez sieć, czyż nie wykorzystujemy wiec zasad B2B w swojej działalności? Odpowiedz brzmi: W BARDZO OGRANICZONYM STOPNIU!

Okazjonalne korzystanie z poczty elektronicznej oraz posiadanie w Internecie elektronicznej wersji folderu reklamowego firmy sprzed pół, roku nie oznacza przyjęcia i pełnego wykorzystania B2B. Sa to jedynie działania markujące, lecz często nie przynoszące żadnych wymiernych efektów. Zamiast zmniejszać koszty prowadzenia działalności, dorzucamy do nich jeszcze jedna pozycje, bez istotnego wpływu na efektywność biznesu.

Podstawowym zadaniem B2B jest dostarczenie realnych zysków i realnych oszczędności, przy jednoczesnym usprawnieniu procesów zachodzących w firmie. Do tego potrzebna jest infrastruktura biznesu elektronicznego oraz rynki elektroniczne. To właśnie tutaj wkraczają firmy z branży B2B i oferując swe usługi oraz produkty, starają się przeprowadzić swoich klientów w nowa erę elektronicznych metod prowadzenia biznesu. B2B to wykorzystanie oferowanych przez Internet możliwości dla potrzeb wspierania komunikacji oraz handlu pomiędzy przedsiębiorstwami, natomiast rynki elektroniczne to miejsca, gdzie taka działalność się koncentruje. Ogólnie rzecz biorąc, rynki takie można podzielić na dwie podstawowe kategorie: a) rynki horyzontalne oraz b) rynki wertykalne. Zasadnicza różnica pomiędzy tymi dwoma rodzajami polega na tym, ze pierwsze zajmują się szeroka gama towarów i usług z rożnych branż, natomiast te drugie są rynkami wyspecjalizowanymi, zajmującymi się często bardzo wąskimi dziedzinami życia

B2C (Business to Consumer)

Zakupy z dostawą do domu i doradztwo w systemie "Consumer Direct". Inaczej mówiąc - kojarzenie klienta bezpośrednio z producentem.

Trudno usystematyzować obecnie rożne pojawiające się technologie tworzenia aplikacji e-commerce. Cały czas pojawiają się nowe standardy wychodzące naprzeciw oczekiwaniom twórców narzędzi. Większość narzędzi, czy mówiąc ogólniej platform do tworzenia aplikacji nie jest szczególnie zorientowana na Bussines to Bussines, za pomocą tego samego zestawu narzędzi można z powodzeniem stosować do tworzenia aplikacji Bussines to Customer. Nie oznacza to oczywiście, ze przy projektowaniu rozwiązań B2B i B2C nie ma różnic. Owszem są i to dość poważne. W rozwiązaniach B2C sprawa najistotniejsza jest taka konstrukcja stron WWW oglądanych przez użytkownika by ich wygląd zachęcał do kupowania, a sam proces był dla użytkownika jak najłatwiejszy. W przypadku B2B estetyka rozwiązania nie gra aż tak ważnej roli. Istotą jest zapewnienie integracji baz danych serwera aplikacji z systemami magazynowym i systemem sprzedaży, logistyka i w przypadku firm produkcyjnych także systemem produkcji. Ważne są rozwiązania, które zapewniają obieg dokumentów - umów handlowych, zamówień, faktur miedzy sprzedającym, a podmiotami kupującymi.