Eurovipnet - Niezależny zespół przedsiębiorców

Artykuły i porady » Lekarz Radzi

Prawdy i mity o analizie pierwiastkowej włosów - cz. 1

lek med. Krzysztof Krupka

Wydrukuj artykuł

Artykuł pochodzi ze strony
Laboratorium Pierwiastków Śladowych BIOMOL-MED


Mój przyjaciel, lekarz – naukowiec, mówi, że udowodni wszystko. Jest to tylko kwestia ceny, czasu i zastosowania odpowiednich metod statystycznych. Wielu ludzi zadaje sobie trud, posługując się "wynikami badań naukowych", aby udowodnić, że inne metody lub wyniki badań są bezużyteczne – szczególnie gdy badania te odbiegają od powszechnie przyjętego standardu. Na przykład ortodoksyjni zwolennicy żywienia optymalnego twierdzą, że analiza pierwiastkowa włosów, mikroskopia w ciemnym polu widzenia, metoda Volla i wiele innych to bzdura. Przytaczają wybrane dane tzw. naukowe, aby zdyskredytować te badania. Zapominają jednak, że oficjalna medycyna uznaje żywienie optymalne za szkodliwe, niebezpieczne dla zdrowia i życia ludzkiego. Standardowe badania biochemiczne stosowane do oceny stanów patologicznych są dla Optymalnych nieprzydatne. Istnieją prace opublikowane w pismach medycznych, które wskazują zarówno pozytywne, jak i negatywne strony diet niskowęglowodanowych. Najważniejsze pytanie, na które należy znać odpowiedź, brzmi: JAKI CEL MAMY OSIĄGNĄĆ?

Mam nadzieję, że dla wszystkich zdrowie jest i będzie najważniejszym dobrem. Każdy z nas jest indywidualnością biochemiczną, która jest kształtowana przez kod genetyczny i środowisko życia. Dlatego należy szukać swojej własnej "drogi żywieniowej". W ciągu całego życia będzie ona ulegała zmianom, determinowanym przez wiek, choroby, stres i otoczenie. Pomocnym narzędziem diagnostycznym w ocenie stanu odżywienia jest analiza pierwiastkowa włosów. Diagnostyka, dzięki której Pacjent otrzymuje wskazówki żywieniowe i program chronoselektywnej suplementacji.

Wychodząc naprzeciw potencjalnym przeciwnikom i zwolennikom ze środowiska Optymalnych, przedstawiam teoretyczne podstawy, które umożliwią zrozumienie, o co w tej analizie naprawdę chodzi. Historia badania stężeń pierwiastków w materiale biologicznym, jakim są włosy, ma prawie trzydziestoletnią historię. W Polsce metoda ta jest znana od początku lat 80-tych. Do dziś powstało wiele prac naukowych, opublikowanych w liczących się pismach medycznych.

Powszechne zastosowanie tej metody diagnostycznej jest trudne, ponieważ wymaga kosztownego sprzętu (spektrometr emisji lub absorpcji atomowej, mineralizator), ale przede wszystkim dużej wiedzy i doświadczenia z zakresu analityki, biochemii, fizjologii i patofizjologii. Otrzymany wynik musi spełniać wszystkie wymogi stawiane w diagnostyce medycznej, a jego interpretacja wymaga interdyscyplinarnej wiedzy medycznej. Dlatego lekarze specjaliści niechętnie wykorzystują w swojej praktyce medycznej analizę pierwiastkową włosów. Głównie z powodu braku informacji na temat jej możliwości. Analiza pierwiastkowa włosów (APW) jest badaniem dodatkowym w medycynie i jak każde badanie dodatkowe, często musi być zinterpretowane przez specjalistę w danej dziedzinie. Dlatego nasi Pacjenci otrzymują wynik analizy z opisem wykonanym przez lekarzy specjalistów z Laboratorium BIOMOL. Każda metoda diagnostyczna ma swoje ograniczenia; APW również. Lekarz posługujący się APW powinien widzieć, jak może wykorzystać wynik APW w leczeniu i diagnostyce. Powinien traktować APW nie tylko jako diagnostyczne narzędzie, ale jako bardzo czułą metodę określającą szeroko rozumiane zaburzenia homeostazy.

Pierwsze pytanie, jakie nasuwa się każdemu: dlaczego nie analizujemy składu mineralnego krwi. Określenie zawartości pierwiastków w surowicy w danym momencie nie oddaje aktualnej ilości tych pierwiastków w całym organizmie. Działają we krwi mechanizmy homeostatyczne, które wyrównują ilość pierwiastków we krwi kosztem rezerw w tkankach. Mimo pozornie prawidłowego stężenia w surowicy zawartość pierwiastków w organizmie może być niedostateczna. Spowodowane jest to tym, iż skład osocza zależy od mechanizmów homeostatycznych i końcowe stężenie jest rezultatem wyrównywania stężeń przez poszczególne mechanizmy homeostatyczne.

Na podstawie badań humoralnych trudno wykazać, że istnieje niedobór lub nadmiar biopierwiastków w ustroju. Może on być spowodowany wieloma czynnikami, m.in. nieprawidłowym żywieniem, czynnikami środowiskowymi lub chorobami.

Ilość biopierwiastków we włosach jest znacznie wyższa niż w surowicy, np. zawartość wapnia we włosach jest około dwieście razy większa, magnezu około trzydzieści razy, cynku około sto razy, miedzi kilkanaście razy. Dzięki temu we włosach można oznaczać stężenia biopierwiastków, których ilość w organizmie jest bardzo mała.

Wiązanie biopierwiastków przez aminokwasy tworzące białko włosa jest uzależnione od ilości i jakości pożywienia, witamin, składników mineralnych i wody. Efektywność odżywiania jest uzależniona od przyswajalności w układzie pokarmowym składników odżywczych oraz od sprawności mechanizmów dystrybucji.

Włosy stanowią integralną biologicznie i homogenną chemicznie strukturę tkankową. Keratynowa zewnętrzna otoczka włosa w pełni zapobiega zarówno utracie składników wewnętrznych, jak i przedostawaniu się do środka zanieczyszczeń zewnętrznych. Zapewnia to stałość składu chemicznego. Biopierwiastki są wbudowywane stale w strukturę włosów w trakcie ich wzrostu. Tym samym stężenie metali we włosach dostarcza informacji o ich zawartości w organizmie w dłuższym czasie, tj. 1 – 2 miesięcy. Wynik analizy pierwiastkowej włosów nie jest obciążony wpływem krótkoterminowych zmian stężeń kationów metali, np. w przebiegu cyklu dobowego.

Szczególnie cenna jest analiza pierwiastków toksycznych we włosach. Nie można określić, czy ilość toksycznych pierwiastków o organizmie przekroczyła wartość dopuszczalną, aby stwierdzić, że osoba badana jest zatruta (wg norm przyjętych w toksykologii). Można uzyskać coś bardziej cennego, czyli określić niekorzystny wpływ metali ciężkich na homeostazę oraz na metabolizm innych pierwiastków odżywczych. Wykazano, że u zwierząt niskie dawki metali ciężkich podawane w długim okresie czasu są bardziej niebezpieczne jako promotory białaczki, niż jednorazowe dawki wysokie. Bodźce o silnym działaniu całkowicie niszczą komórki, tym samym nie powodują ich transformacji. Długotrwałe bodźce o niewielkiej intensywności wykazują natomiast działanie onkogenne.

Dlatego analizą pierwiastkową włosów nie określa się zatrucia pierwiastkami toksycznymi. Do tego służą inne metody diagnostyczne.

Analiza ilości pierwiastków we włosach jest dziś najlepszą metodą oceny stanu przemiany mineralnej organizmu i przewlekłego oddziaływania metali toksycznych.

Wiele ośrodków naukowych na świecie prowadzi prace nad korelacjami pomiędzy ilością biopierwiastków we włosach i poszczególnych narządach wewnętrznych ludzkiego organizmu. Badania takie prowadzone są na pacjentach w stanie równowagi fizjologicznej i podczas zaburzeń typu patologicznego.

Analiza pierwiastkowa włosów jest coraz bardziej docenianym narzędziem diagnostycznym, służącym do oceny stanu odżywienia organizmu. Dzięki właściwej interpretacji poszczególnych proporcji pomiędzy pierwiastkami APW pomaga określić tendencje do powstawania zaburzeń fizjologicznych, które mogą prowadzić do patologii.

Powrót na górę